راه کارهای به کارگیری سرویس های مبتنی بر موبایل برای ارائه خدمات سلامت الکترونیکی در ایران

صنعت سلامت از جمله حوزه های اصلی زندگی است که سرشار از پیشرفت های حیرت آور و چالش های متنوع است. علوم پزشکی مرتباً در حال کشف بیماری های جدید و روش های نوین درمانی است و توسعه تکنولوژی های دیجیتالی و ورود آن ها در صنعت سلامت در قالب پزشکی از راه دور، بیوانفورماتیک و غیره به منظور ارتقاء خدمات سلامت، این صنعت را با چالش های جدیدی مواجه ساخته است. از طرفی، کشورهای درحال توسعه، با درآمدهای متوسط و کم، اغلب با مشکل کمبود اطلاعات پزشکی دسترسی برای ارائه خدمت سلامت و کیفیت ارائه خدمت در حوزه سلامت مواجه بوده اند. این کمبودها در برخی از کشورهای کم توسعه یافته دیده می شود و اغلب این کمبودها به دلیل شکاف موجود در منابع، کمبود بودجه های تخصصی به موضوع سلامت و کم بودن کارکنان ارائه دهنده خدمت می باشد. در این موارد اگر بخواهیم به منظور افزایش درآمد کشورها و تخصیص بودجه های مناسب برای بخش سلامت به -منظور ارائه خدمات بهتر باشیم، ممکن است سال ها به طول انجامد. لذا نیاز فوری به فناوری های نوآورانه و استفاده از راه حل های مبتنی بر تکنولوژی دیده می شود. با توجه به بالا بودن ضریب نفوذ استفاده از ابزارهای موبایل در کشورها، استفاده از ابزارهای موبایل مانند گوشی های همراه و ابزار بیسیم می تواند به سرعت و به طور گسترده ای در کشورهای درحال توسعه، نفوذ نمایند. هدف اصلی این مطالعه، ارائه راه کارهایی برای توسعه خدمات سلامت الکترونیکی مبتنی بر موبایل در کشور ایران با بررسی انواع خدماتی است که در حوزه سلامت الکترونیکی مبتنی بر موبایل در کشورهای جهان ارائه گردیده است. به عبارتی با بهره برداری از تجربیات کشورهای پیشرو که از سوی سازمان بهداشت جهانی معرفی شده اند، با توجه به زیرساخت موبایل کشور، خدمات قابل پیاده سازی در این حوزه معرفی می گردد. با توجه به ماهیت پژوهشی بودن این تحقیق، از روش های توصیفی و مطالعه کشورهای پیشرو استفاده شده است. در این تحقیق روش توصیفی در استفاده از نظر خبرگان به کار گرفته شده و آزمون پیمایشی- توصیفی و از نوع کاربردی می باشد. آنچه به عنوان دستاورد این تحقیق به حساب می آید معرفی تعدادی از پروژه های موفق در حوزه خدمات سلامت الکترونیکی مبتنی بر ابزارهای موبایل خواهد بود که با بومی سازی و تحقیق بر ماهیت این نوع طرح های موفق در کشورها، می توان قدم های اولیه این حوزه را در کشور برداشت و طرح های اینچنینی در سطح ملی پیشنهاد نمود